Ruilen in een kring

ruilen

 

 

 

 

 

 

 

Vergeet de één-op-éénruil. Het Antwerpse Eggs & Rabbit Holes lanceert een model van collectieve ruil. “Met één muisklik kan je een cirkel tussen honderden mensen rondmaken. Zij krijgen allemaal één product en staan er één af”, zegt bedenker Steven Verhoest.

Dat nooit eerder iemand op het idee is gekomen. Dat bedenk je wanneer designer Steven Verhoest het concept Eggs & Rabbit Holes uitlegt. Onder die naam lanceert hij met partner Nienke van der Reijden, Peter Theunissen, Sanjeev Gupta, Bert Cattoor en Kristine Kuypers een website waarop gebruikers spullen van de hand doen en er iets naar hun smaak voor in de plaats krijgen. Maar dan heel anders dan hoe we dat vandaag kennen. “Op klassieke ruilsites moeten twee personen interesse hebben in elkaars product of er is geen ruil mogelijk. Dat is een ernstige beperking en wij nemen die weg. Een oneindig aantal gebruikers kunnen met elk hun product in de ruil worden betrokken”, stelt Verhoest. En hij heeft een tweede nieuwigheid in petto: “De aangeboden spullen krijgen geen prijs toegekend. We zorgen voor een ruilketen van een theoretisch oneindig aantal producten zonder ergens een geldwaarde op te kleven.”

Lees verder in Trends, Eggs & Rabbit Holes.

Mag ik alstublieft werken?

handicapOndernemers met een handicap vragen aangepaste steun

Ze zijn met naar schatting 20.000 en dragen bij tot de economie, maar de meeste Vlaamse ondernemers met een beperking missen de nodige financiële steun. “De maatschappij wil te veel voor ons ‘zorgen’, maar wij willen gewoon ondernemen.”

We kunnen toch beter werken dan van een uitkering leven?”, vraagt Luc Demarez retorisch. Hij is rolstoelgebruiker, maar gelukkig voltijds betaald als directeur van Handicap Zelfstandig Ondernemend (HAZO). Die belangenvereniging wordt sinds begin 2012 gesubsidieerd door het Vlaams Agentschap voor Ondernemen. Ze verdedigt de belangen van ondernemers met een arbeidshandicap, geeft hen persoonlijk advies en organiseert focusgroepen en gespreksavonden. De ondernemers botsen helaas op dezelfde, financiële muur.

Lees verder in pdf HAZO – Ondernemen met een handicap.

Nu eens met de wagen, dan weer met de trein

mobiliteit4_optJe kiest een kleinere bedrijfswagen zodat je ook eens de trein kan nemen, of een bedrijfsfiets. Met een mobiliteitsbudget shopt een werknemer zijn woon-werkvervoer bij elkaar. “Als je vrij kan kiezen, zonder dat het je geld kost, laat je de auto wel eens aan de kant”, zegt CD&V-Kamerlid Jef Van den Bergh. Hij voerde vorige week een wetsvoorstel in.

“De wagen maakt deel uit van onze mobiliteit. We gaan die niet demoniseren, maar maken de alternatieven aantrekkelijker. Wij staan voor positieve stimuli, niet voor een bestraffing van de autogebruiker”, stelt Van den Bergh. “Als je andere vervoersmiddelen mee opneemt in een keuzepakket en die ook even gunstig belast, dan zal de werknemer daar gebruik van maken. Milieubewustzijn passeert altijd langs de portefeuille.”

Het werkt

De cijfers geven Van den Bergh voorlopig gelijk. In 2012 voerden vijf proefbedrijven (Artoos, Boss Paints, Kluwer, KBC en Your Mover) op initiatief van Voka Halle-Vilvoorde, Bond Beter Leefmilieu en Mobiel 21 een mobiliteitsbudget in. Dat gebeurde met middelen uit het Pendelfonds van Vlaams minister van Mobiliteit Hilde Crevits (CD&V) en die middelen leverden op. Waar eerst 80 procent van de personeelsleden met de wagen naar het werk kwam, daalde dit met het mobiliteitsbudget tot 50 procent, ten voordele van de fiets (van 10 naar 22 procent), de trein (van 8 naar 24 procent) en de bus of tram (van 0 tot 4 procent).

Jef Van den Bergh wil de keuze voor een mobiliteitsbudget nu wettelijk verankeren. Hij werkte met Vlaams volksvertegenwoordiger en partijgenote Griet Smaers een wetsvoorstel uit dat werkgevers de kans biedt zo’n budget binnen de organisatie in te voeren op een wijze dat ze met alle sociale en fiscale regels in orde blijven. Werknemers zijn dan vrij om voor zo’n mobiliteitsbudget te kiezen, dan wel alles bij het oude te laten.

Lees verder op Trends, mobiliteitsbudget (paywall)

 

Werkloze wordt ondernemer

Met beperkte leningen een kleine starter op weg helpen naar zijn eigen zaak. Het is de basisfilosofie van Microstart en ze slaat aan. De vzw zette twee jaar geleden voet aan wal in Brussel en breidt het succes uit naar Gent en Luik.

In België is het ondernemerschap nog vooral een zaak voor hoogopgeleiden met een flinke duit startgeld op zak. Dat hoeft niet te verbazen als je kijkt naar de financiële en administratieve drempels om een zaak te starten. Die zijn hier veel te hoog”, meent Patrick Sapy. “Het hoeft nochtans helemaal niet zo te zijn. Wist je dat in Frankrijk 40 procent van de ondernemers uit de werkloosheid komt?”
Sapy stond ruim twintig jaar geleden mee aan de wieg van de microkredietverstrekker ADIE (Association pour le droit à l’initiative économique), die kantoren heeft over heel Frankrijk en er samenwerkt met 25 banken. Twee jaar geleden zond ADIE zijn zoon uit naar België. Hij vond geschikte locaties voor een kantoor in Schaarbeek en in Sint-Gillis, en Microstart was geboren. De vzw verstrekt via BNP Paribas Fortis microkredieten van 500 tot 10.000 euro (gemiddeld 3000 euro) aan startende zelfstandigen die elders geen lening kunnen krijgen. Ze betalen voor die kleine kredieten 5 procent dossierkosten en 8,25 procent rente. Microstart kende op 2000 kandidaten al 500 kredieten toe, en dat is een onverhoopt succes. Van die startende ondernemers betaalt 95 procent het bedrag terug.

Lees verder in Microstart & Dreamstart of op www.trends.be.

Lokaal talent in de vitrine

In de Statiestraat in Berchem had een industrieel ingenieur het lumineuze idee om een shop te openen met creaties van lokaal talent uit de buurt. Ontwerpers die anders hun waar niet aan de man weten te brengen, vinden hier een kanaal. Ver van al die lastige administratie… Goei punten, Cédric! Dat verdient een plek in Trends.

P1040923

Vrij podium voor ontwerpers

In de hippe winkel Talentindebuurt van Cédric Vanheule kunnen lokale ontwerpers hun producten aan de man brengen. “Veel mensen hebben geweldige ideeën, maar krijgen die niet verkocht”, zegt Vanheule. Daarom verkoopt hij hun creaties in zijn vroegere woonkamer.

Lees verder in Trends, Talentindebuurt

Buitenlands talent blijft onbenut

Migratie, discriminatie, cultuurverschillen en diversiteit. Thema’s die me uitermate boeien. We hebben in Vlaanderen een internationaal gerenommeerd onderwijsniveau, maar de schoolachterstand van allochtonen is tegelijk bijna nergens zo groot en hun werkzaamheidsgraad is laag. Toch heeft het een niet altijd met het ander te maken: ook hooggeschoolde anderstaligen vinden in ons land zeer moeilijk een job.

De schatkist zit op slot

Nergens in Europa raken buitenlanders, zelfs als ze hooggeschoold zijn, zo moeizaam aan een baan als in België. Eminenta in Gent en de8 in Antwerpen proberen de bakens te verzetten. “We hebben een schat aan talent dat niet wordt benut.”

Lees verder in Trends, 25 april 2013

Fit in het hoofd

Gewezen sportlui van Mentally Fit coachen bedrijven

‘Altijd gericht op resultaat’

“In bedrijven wordt maar doorgehold. Je wint de race nochtans in de pitstop.” Dat zeggen Alain Goudsmet en Dominique Monami van coachingbureau Mentally Fit. “Als sportlui zoeken we onze motivatie en stellen we doelen. Van onze aanpak zien we meteen het resultaat, we bouwen voort op feedback en vieren een overwinning.”

Lees verder in Trends, 25 april 2013

Een eigen zaak voor kansengroepen

Foto: http://www.ikgastarten.nl

Nieuwkomers en allochtone Belgen en hun kansen op onderwijs en werk. Dat thema heeft me altijd geboeid. In de nieuwsbrief van Syntra las ik dat ze een opleiding bedrijfsbeheer aanbieden voor nieuwkomers. Ik was benieuwd hoe dat werkte en of het project succes had. Trends zag dat ook zitten. De titel was een keuze van de eindredactie, waar ik niet volledig achter sta. Verder nochtans geen klachten.

Een mba voor gastarbeiders

Een op de vijf werkzoekenden die een cursus bedrijfsbeheer volgen bij Syntra, heeft twee jaar later een zaak. Bij allochtonen is dat zelfs een op de vier. “We hameren sterk op zelfkennis en de haalbaarheid van het plan”, zegt Luc Neyens.

Dat Syntra Vlaanderen met succes kansengroepen aan het werk krijgt, schrijft afdelingshoofd Draaischijf Ondernemerscompetenties Luc Neyens niet zomaar toe aan zijn eigen werking. “Kansengroepen hebben een enorme motivatie om te slagen en dat is hun grootste troef. Bovendien deden allochtone nieuwkomers vaak al de nodige ervaring op in hun land van herkomst.”
Ook het maatwerk en de realiteitszin van het Vlaams Agentschap voor Ondernemersvorming – Syntra Vlaanderen dragen bij tot het succes. Het agentschap vormt een netwerk voor arbeidsmarktgerichte competentieontwikkeling van ondernemers en hun medewerkers. Het ontwikkelt in overleg met de sectoren
gecertificeerde opleidingen. Er zijn 26 campussen in Vlaanderen.

Lees verder in pdf Mba voor gastarbeiders

‘Ook Rubens was een ondernemer’

Niet zo vaak zie je een marketing manager in maatpak tokkelen in een bar, op zijn flamencogitaar. Nog minder vaak een baardmans met artistiek talent die gek is op boekhouding en bedrijfsbeheer. Op de UA beseften ze begin jaren ’90 dat er nood was aan  wat management skills in artistieke kringen en ze maakten er een specifieke opleiding voor. Ik las in het alumniblad van de UA over het tienjarig bestaan van de opleiding. Voer voor Trends.

‘Ook Rubens was een ondernemer’

“Cultureel ondernemerschap is niet langer een vies woord”, zegt Annick Schramme, verantwoordelijke van de opleiding cultuurmanagement. De Universiteit Antwerpen startte de opleiding tien jaar geleden. Zakelijk denken in artistieke kringen was toen nog als vloeken in de kerk.

Lees verder op de pdf Cultuurmanagement UA  

Microkrediet als hefboom voor de armsten?

Foto: http://www.basdemeijer.nl

Bij microfinanciering lenen zeer kleine ondernemers in ontwikkelingslanden een minimaal bedrag om hun eigen zaak op te starten. Het systeem is internationaal een groot succes, maar er duikt ook misbruik op, in de vorm van woekerrentes voor mensen zonder geld. Hoe koosjer is de sector? Ik sprak met een bestuurder van Incofin, op vraag van Trends.

‘Microkrediet moet je zuinig toedienen’
“Microkrediet is als een likeur. Je moet het omzichtig toedienen, met respect voor de gebruiker.” Loïc De Cannière van de Vlaamse fondsenbeheerder voor microfinanciering Incofin distantieert zich van de uitwassen in de sector.

Is na de subprimekredieten en de grootbanken de microfinanciering aan de beurt als bedenkelijk financieel vehikel? Tot eind vorig jaar leken microfinancieringfondsen nog immuun voor de bankencrisis en konden ze vrij vlot kapitaal ophalen. Incofin sloot 2010 af met een totaal van 274 miljoen euro aan fondsen in beheer. Maar sinds de kritiek op microfinanciering als hefboom naar
ondernemerschap voor de armsten der armen, moet Loïc De Cannière de boer op om zijn product te verdedigen. “Investeerders zetten microfinanciering on hold tot de hemel weer opklaart. Ik reis heel Europa af om de wolken te verdrijven.”

Lees verder op http://trends.knack.be/economie/weekblad/articles/printarticle-2709447.htm