Microkrediet als hefboom voor de armsten?

Foto: http://www.basdemeijer.nl

Bij microfinanciering lenen zeer kleine ondernemers in ontwikkelingslanden een minimaal bedrag om hun eigen zaak op te starten. Het systeem is internationaal een groot succes, maar er duikt ook misbruik op, in de vorm van woekerrentes voor mensen zonder geld. Hoe koosjer is de sector? Ik sprak met een bestuurder van Incofin, op vraag van Trends.

‘Microkrediet moet je zuinig toedienen’
“Microkrediet is als een likeur. Je moet het omzichtig toedienen, met respect voor de gebruiker.” Loïc De Cannière van de Vlaamse fondsenbeheerder voor microfinanciering Incofin distantieert zich van de uitwassen in de sector.

Is na de subprimekredieten en de grootbanken de microfinanciering aan de beurt als bedenkelijk financieel vehikel? Tot eind vorig jaar leken microfinancieringfondsen nog immuun voor de bankencrisis en konden ze vrij vlot kapitaal ophalen. Incofin sloot 2010 af met een totaal van 274 miljoen euro aan fondsen in beheer. Maar sinds de kritiek op microfinanciering als hefboom naar
ondernemerschap voor de armsten der armen, moet Loïc De Cannière de boer op om zijn product te verdedigen. “Investeerders zetten microfinanciering on hold tot de hemel weer opklaart. Ik reis heel Europa af om de wolken te verdrijven.”

Lees verder op http://trends.knack.be/economie/weekblad/articles/printarticle-2709447.htm

Goed doel op een schoteltje

Foto: http://www.arnoldkarskens.com

Een vriendin van mijn neef Stef werkte voor CFP (het huidige Ondernemers voor Ondernemers) en zocht wat persbelangstelling. De vzw helpt bedrijven om ‘de juiste goede doelen’ te vinden om te sponsoren. Daar hebben lezers van Trends wel wat aan.

Goed doel op een schoteltje

Een goed doel steunen, oké. Maar als Vlaamse onderneming een ontwikkelingsproject in het Zuiden kiezen en opvolgen, dat is andere koek. Corporate Funding Programme (CFP) neemt al jaren die klus over en maakt de brug tussen ngo’s en de bedrijfswereld. “Ze leren veel van elkaar”, zegt coördinator Anne-Lise Passelecq.

Vaak storten bedrijven geld op de rekening van een grote ngo en daarmee basta, klus geklaard. Maximaal staat
hun logo in de sponsorlijst. Toch kiezen ook veel ondernemers voor een specifiek, kleinschalig ontwikkelingsproject met zichtbaar resultaat, bij voorkeur in hun eigen sector. Ze gaan voor een goed doel dat past bij
hun bedrijfsimago en geven er graag ruchtbaarheid aan. Ze willen garanties dat het project correct verloopt. “Dat alles vergt veel tijd en energie die bedrijven niet hebben. Het behoort niet tot hun corebusiness, dus neemt CFP die rol op”, zegt Passelecq.

Lees verder op http://trends.knack.be/economie/weekblad/articles/printarticle-2744251.htm