Buitenlands talent blijft onbenut

Migratie, discriminatie, cultuurverschillen en diversiteit. Thema’s die me uitermate boeien. We hebben in Vlaanderen een internationaal gerenommeerd onderwijsniveau, maar de schoolachterstand van allochtonen is tegelijk bijna nergens zo groot en hun werkzaamheidsgraad is laag. Toch heeft het een niet altijd met het ander te maken: ook hooggeschoolde anderstaligen vinden in ons land zeer moeilijk een job.

De schatkist zit op slot

Nergens in Europa raken buitenlanders, zelfs als ze hooggeschoold zijn, zo moeizaam aan een baan als in België. Eminenta in Gent en de8 in Antwerpen proberen de bakens te verzetten. “We hebben een schat aan talent dat niet wordt benut.”

Lees verder in Trends, 25 april 2013

Eén op vier is eenzaam

Een van de boeiendste gesprekken die ik voor mijn job kon hebben, was ongetwijfeld met psychotherapeut Manu Keirse, die een heel helder inzicht gaf in hedendaagse eenzaamheid. Ik maakte daarover een artikel voor Marie Claire, naar aanleiding van een campagne van Bond zonder Naam.

“Alsof je van de wereld valt”

Eenzaamheid, het is een ziekte van onze tijd. Hoe is dit mogelijk in een samenleving die net lijkt te lijden onder een overdosis aan communicatie?

Lees de uitgebreide reportage Eenzaamheid.

Fit in het hoofd

Gewezen sportlui van Mentally Fit coachen bedrijven

‘Altijd gericht op resultaat’

“In bedrijven wordt maar doorgehold. Je wint de race nochtans in de pitstop.” Dat zeggen Alain Goudsmet en Dominique Monami van coachingbureau Mentally Fit. “Als sportlui zoeken we onze motivatie en stellen we doelen. Van onze aanpak zien we meteen het resultaat, we bouwen voort op feedback en vieren een overwinning.”

Lees verder in Trends, 25 april 2013

Dresscode op het werk

Het beperkte recht op eigen keuze

“Een financieel consultant in private banking die een welgesteld conservatief publiek moet adviseren, draagt best geen hanenkam en piercings in zijn gezicht. Hij straalt dan geen neutraliteit uit en kan klanten afschrikken. Zijn werkgever mag ‘relevante en doelmatige’ voorwaarden opnemen in zijn dresscode en die werknemer op de vingers tikken.” Dat stelt Rudi Desmet, advocaat-partner van Astrea. Hij legt uit hoe de wetgever inzake kleding op het werk een fijnbesnaard evenwicht zoekt en vindt tussen commerciële belangen en het recht op eigen keuzes. Het hoofddoekendebat ligt op die balans.

Lees verder in HR Magazine

Het talent zit in de wachtzaal

(november 2010)

“Een vluchteling die ons land weet te bereiken, is dynamisch en ondernemend. Zijn dat niet de troeven waarop de arbeidsmarkt zit te wachten?” Die vraag stelt Vluchtelingenwerk Vlaanderen. Het begeleidt erkende vluchtelingen in hun studies en zoektocht naar werk en stoot op hindernissen. “Het Belgische beleid geeft een hoogopgeleide vluchteling liever snel-snel een baan als receptionist dan hem naar een functie op zijn niveau te sturen. Hij mag de gemeenschap vooral niets kosten. Dat is kortetermijndenken.”

Lees verder op HR Magazine (paywall)

Betaald naar de film kijken

www.justplainsomething.com

Betaald naar de film kijken. Dat kan nu voor Marie Claire, ik ben hun vaste filmrecensent. Hopelijk een opstap om ook voor andere bladen te kunnen schrijven. Dat ze zich vrijblijvend melden, zou ik zeggen. Van de redactie mocht ik deze pdf weggeven… Verder kan ‘de erudiete 50plus-vrouw’ elke maand mijn recensies lezen. Hier op de foto één van mijn favoriete acteurs: Philip Seymour Hoffman.

Lees Cinema Marie Claire, maart 2013

Schoonheid in de gevangenis

Van bij de start van mijn freelancewerk in 2008 maak ik portretten met (onbekende) buitenlanders die in de Vlaamse Rand rond Brussel wonen, voor RandKrant. Van vluchtelingen over expats, maar altijd met een bijzondere geschiedenis. Allemaal zitten ze met Gemengde Gevoelens.

‘Het was ook mooi in de gevangenis’

Chili, 1984-1987. Aida Baeza Barra zit drie jaar in de cel, zonder proces, omdat ze deel uitmaakt van een linkse protestbeweging tegen dictator Pinochet. “Ik heb in de gevangenis analfabeten leren lezen en schrijven. Die harde tijd was tegelijk ook mooi.” De vurige dame kon later via Argentinië naar België vluchten en voelt zich goed in Strombeek.

Lees verder in RandKrant, mei 2013, p. 32 (back page)

Een bloem in de ruïne

Van bij de start van mijn freelancewerk in 2008 maak ik portretten met (onbekende) buitenlanders die in de Vlaamse Rand rond Brussel wonen, voor RandKrant. Van vluchtelingen over expats, maar altijd met een bijzondere geschiedenis. Allemaal zitten ze met Gemengde Gevoelens.

Een bloem in de ruïne

Tijdens de oorlog in haar thuisland Kosovo trad ze op als vertaalster voor Britse journalisten. Later bouwde ze als assistente bij de Verenigde Naties het land zelf weer mee op. Margarita Gjikolli grijpt te midden ellende naar hoop. 

Lees verder in RandKrant, juni 2012, p. 32 (back page)

Gevechtspiloot wordt lobbyist

Van bij de start van mijn freelancewerk in 2008 maak ik portretten met (onbekende) buitenlanders die in de Vlaamse Rand rond Brussel wonen, voor RandKrant. Van vluchtelingen over expats, maar altijd met een bijzondere geschiedenis. Allemaal zitten ze met Gemengde Gevoelens.

Gevechtspiloot wordt lobbyist

“Je traint je hele leven lang voor iets waarvan je hoopt het nooit te moeten doen.” De Britse ex-luchtmachtpiloot David Trembaczowski-Ryder dropte geen enkele bom in oorlogstijd en bracht niemand om het leven. Hij koos wel strategische doelwitten in Sarajevo uit en schopte het tot basiscommandant in Gibraltar.

Lees verder in RandKrant, januari 2012, p.32 (back page)

‘Als ik loop, denk ik niet aan mijn familie’

Van een sportsponsor krijg ik als (vroegere…) deelnemer aan loopwedstrijden een nieuwsbrief in de bus. Dat ze jonge asielzoekers sponsoren die de halve marathon meelopen. Ha zo? Wie bracht hen zover? Wie ondersteunt hen? Voor De Standaard even mijn licht gaan opsteken.

(11/10/2011)

‘Als ik loop, denk ik niet aan mijn familie’

Aan de halve marathon van Brussel liepen gisteren ook zes minderjarige asielzoekers mee. Ze ontvluchtten op eigen kracht hun land en belandden via mensenhandelaars in het Klein Kasteeltje, zonder familie of vrienden. Het Brussels onthaalbureau Bon ging met hen een sportieve uitdaging aan.

 

Lees verder op De Standaard (paywall)