Met je handicap op een wachtlijst

Ik kreeg een telefoontje van de ouders van een jongen met een zware mentale handicap. Omdat die 21 werd, moest hij de aangepaste jeugdinstelling verlaten, voor een volwasseninstelling. Door het plaatsgebrek in die instellingen was er voor hem echter geen oplossing. Zijn ouders kunnen onmogelijk voor hem zorgen, gezien de zware last. Acuut probleem, maar het leverde alvast mijn eerste publicatie in De Standaard op, de dato 29 december 2008.

‘Eén van ons zal zijn job moeten opgeven’

BRUSSEL – Jongeren met een zware mentale handicap moeten op hun 21ste verjaardag hun zorginstelling verlaten om plaats te maken voor andere kinderen. Maar in de instellingen voor volwassenen zijn de wachtlijsten gigantisch.

Lees verder op De Standaard-website (paywall)

Uitzonderlijke zorg in Roemenië

Onze voetbalkeeper Bert Hoskens, toen student Orthopedagogie, bezocht met vier andere studenten van de Karel de Grote Hogeschool een project rond de opvang van hiv-besmette kinderen in Roemenië. Ten tijde van dictator Ceausescu werden tienduizend kinderen met het aidsvirus besmet door erbarmelijke hygiëne in verkommerde ziekenhuizen. Ceausescu stak liever geld in zijn gigantisch paleis. Ik trok mee naar Boekarest en trok er mijn ogen open. Dit verscheen in De Standaard.

‘Dit zie ik in België niemand doen’

Een jonge Roemeense adopteert vier hiv-kinderen. Vijf studenten orthopedagogie van de Karel de Grote-Hogeschool Antwerpen staan op hun studiereis versteld van haar belangeloze inzet, net als die van tientallen anderen moeders die hun baan opgaven voor de besmette kinderen.

“Dit grijze, grauwe Boekarest knot mijn gevoelens volledig af, maar nu sta ik net niet te huilen”, zegt de 21-jarige Bert Hoskens. Hij is zopas het huis van Veronica uitgestapt, een vrouw die ruim tien jaar geleden haar baan als verpleegster opgaf om drie hiv-geïnfecteerde meisjes te adopteren die in het ziekenhuis door hun biologische ouders werden achtergelaten. Alija en Maria zijn vandaag 16 jaar, hun zus is overleden. Veronica nam er later nog twee jongens bij, Georghe en Filipe, allebei vijf jaar en eveneens besmet met het aidsvirus. Ook haar bloedeigen dochter woont nog in. Veel volk in een verzorgd, maar klein huis. “Ik slaap op de sofa in de woonkamer. Dan kan ik iedereen in het oog houden”, zegt de goedlachse en knusse moeder. Ze heeft de salontafel overladen met cake en zoetigheid en schenkt naar hartenlust cola voor haar gasten.

Naast Bert zijn die gasten Sasha Bruynseels, Aafke De Leeuw, Sandra Smets en Annelies Van Pelt. Ze volgen binnen de opleiding Orthopedagogie de studierichting toegepaste jeugdcriminologie aan de Karel de Grote-Hogeschool in Antwerpen. Net als hun studiegenoten (zie kader) vormen zij een groepje van vijf dat binnen Europa een instelling of project moest zoeken dat zich richt op de begeleiding van jongeren met een specifieke problematiek. Dit vijftal koos voor Health Aid România (HAR), dat zich over de HIV-positieve kinderen ontfermt.

Lees verder op De Standaard-website (paywall)